معنای نقد ناپذیری چیست و آیا شما نقد ناپذیر هستید؟

      این فرد به طور کلی نقد پذیرناپذیر و بسیار شیفته خود می‌باشد خود را از همه بهتر می‌داند و نسبت به دیگران حساسیت دارد، دوست ندارد کسی از او سبقت بگیرد یا بیشتر از او رشد کند، در ارتباط با او بوی تکبر و غرور به مشام می‌رسد، افکار و آرای دیگران را نمی پذیرد آنان را مورد تمسخر قرار می‌دهد، فکر می‌کند همه در فکر به دست آوردن رضایت او هستند،  همیشه در پی آشنایی با دوستان جدید می‌باشد تا بتواند نظر و اعجاب آنان را به خود جلب کند، به طور کلی افراد نقد ناپذیر مشکل اعتماد به نفس دارند و در نتیجه همیشه در پی کسب ثنا و ستایش دیگران هستند.

      شروع خود خواهی و نقد ناپذیری به دوران کودکی انسان برمی گردد زمانی والدین بیش از حد فرزند خود را مورد توجه و نوازش قرار می‌دهند یا زمانی که والدین کودک نیاز دارند که فرزندشان موفق گردد بر او فشار می‌آورند تا کارهایی انجام دهد که به دور از توان اوست در نتیجه به عنوان واکنشی تربیتی- رفتاری اولین خشت خودخواهی و نقد ناپذیری گذاشته می‌شود و به تدریج با بزرگتر شدن سن کودک  آن ویژگی هم بزرگ شده  و رشد می‌کند.

      به خاطر فهمیدن چگونگی رشد خودخواهی و نقدناپذیری در نزد انسان حب ذات و دگردوستی را بشناسیم، روانشناسان بر این موضوع تاکید دارند که حب ذات و دگر دوستی در پنج مراحل می‌گذرد و افراد خودخواه و نقد ناپذیری تقریباً در مرحله اول متوقف می‌شوند و به مراحل بعدی توسعه و رشد راه نمی‌یابد، مراحل پنجگانه به شرح زیر می‌باشد:

اولین مرحله:  حب ذات؛ مانند اینکه کودک در مرحله شیرخوارگی عاشق خود است و همه چیز را برای خود می‌خواهد و یا از دریچه خود به جهان و دیگران نگاه می‌کند.

مرحله دوم: علاوه بر حب ذات، عشق نسبت به والدین و دوستان در سطح خفیف نیز بوجود می‌آید.

مرحله سوم: دوستی زودهنگام جوانان نسبت به دوستانشان در محله، فامیل، مدرسه و جامعه آشکار می‌شود.

مرحله چهارم: عشق جوانی یا عشق به پیدا کردن شریک زندگی یا دوستان همفکر و هم ایده شکل می‌گیرد و ظهور و بروز می‌کند.

مرحله پنجم: برقراری دوستی با دیگران مانند دوستی که میان دو نفر برای تشکیل زندگی آرام و تربیت کودکان و فدا کاری هایی که والدین برای فرزندانشان متحمل می‌شوند شکل می‌گیرد.

      افراد خودخواه و نقد ناپذیر در مرحله اول که حب ذات است متوقف شده و به مراحل بعد منتقل نمی شوند، افراد خودخواه و نقد ناپذیر دارای دو صفت اساسی دیگر نیز هستند: خودشیفتگی و رقابت با دیگران است، خود را خیلی بزرگ و متمایز از دیگران می‌دانند،  شیفته خود هستند و یا به خاطر محافظت از خود در حال رقابت با دیگران می‌باشند، خود را بهتر از دیگران می‌دانند و رقبایشان را در حال شکست می‌دانند.

      زمانی که این افراد با دیگران ارتباط عاطفی برقرار می‌کنند در ابتدا خوب شروع می‌کنند اما به مرور زمان چون قصد تسلط بر طرف مقابل و جلب توجه دیگران را دارند آرام آرام همه چیز عوض می‌شود.

       از عجایب استفاده از شبکه‌های اجتماعی این است که حب ذات و خود بزرگ بینی را تقویت کرده، به خصوص زمانی که شخص از خود سلفی می‌گیرد و همیشه در حال پخش آن  است در نتیجه دچار نوعی خودشیفتگی و یا تبلیغ  از خود می‌شود، این ویژگی را پدیده به (self-promotion) و یا در باره خود گفتن معروف است.

      مشاهده می‌کنیم که فرد هر پنج دقیقه عکسی از خود گرفته، آن را بزرگ کرده، در شبکه‌های اجتماعی پخش می‌کند، این نوع کارها سبب خودبزرگ‌بینی در نزد بعضی افراد شده و خودخواهی و نقد ناپذیری نزد آنان تقویت می‌کند.

      بعضی از جوانان بر اثر کثرت نگاه به خود در آینه و فضای مجازی تصوری اشتباه از خود دارند، مثلاً هدفشان از ورزش و ورزشکار بودن تنها تقویت عضلات بدن است و آن را وسیله خودنمایی و فخرفروشی می‌دانند تا سلامتی و بهداشت آن و این به خودشیفتگی و نقدناپذیری دامن می‌زند.

      پس رفتارهای خودشیفتگی و نقدناپذیری و مخالف با آن در نزد انسان آسان و سهل‌الوصول است و درمان این است که خود را تزکیه کنند و نفس خود را با تزکیه‌ی نفس از  صفاتی مانند: تکبر، غرور، عجب و خودشیفتگی تربیت کرده و با آنها مبارزه کند آنها را ریشه‌کن کرده و صفات خوب را جایگزین کنند.

درمان این چنین رفتارهایی با تزکیه و تربیت درون و برون خود و درمان بسیاری از اضطرابات رفتاری نیز می‌باشد، یادبگیرد با دیگران ارتباط دوستانه و متعادلی برقرار کنند و فرا بگیرند چگونه دیگران را بپذیرند و با دیگران با نگاهی متعادل ارتباط برقرار کنند.